Lieve allen,
Als eerste willen we nogmaals iedereen bedanken voor alle lieve berichten, cadeautjes en hulp. We krijgen steun uit onverwachtse hoeken! Dit doet ons erg goed.
Afgelopen week is een wat hectische week geweest en wij hanteren de woorden ‘niets is vanzelfsprekend’…
Maandagochtend was Marjolein voor het eerst alleen naar het ziekenhuis gegaan en op de IC aangekomen kwam de verpleging gelijk naar haar toe en liet weten dat het niet zo goed ging met Feline. Ze had die nacht 6 behoorlijke incidenten gehad (te kort aan zuurstof) en ze hebben haar extra zuurstof toe moeten dienen. Er waren zelfs een aantal incidenten waarbij ze haar hebben moeten stimuleren; dit wil zeggen dat ze haar moesten aanraken om haar te prikkelen om adem te halen. Dit was wel even schrikken. In de middag wilden de artsen even met ons praten en die gaven aan dat op de echo van haar hartje te zien was dat de ductus nog niet gesloten was en dat er dus gestart is met medicatie voor drie dagen.
Donderdag hebben ze opnieuw een echo gemaakt en daarop was te zien dat de ductus wel meer gesloten is (van 2,5 mm. naar 1,6 mm.), maar 1,6 mm is nog steeds te veel open en er is besloten dat ze nogmaals medicatie voor 3 dagen gaan toedienen. Wel was het ruisje in het hartje verdwenen. Sindsdien doet Feline het erg goed! Ze is sinds donderdag net als haar zus ook aan de snor en dus van de beademing af! Ook is ze een stuk alerter en reageert ze meer op onze aanrakingen en stem. Het verschonen vind ze nu ook prima, waarbij ze eerder alleen maar aan het huilen was; aan mijn lijf geen polonaise dacht ze… Maandag (27-02) zal er wederom een echo van haar hartje gemaakt worden om te kijken of de medicijnen zijn aangeslagen en de ductus gesloten is. Het kan ook zijn dat hij iets open blijft staan, maar zolang zij daar qua ademhaling of bloeddruk geen last van heeft, kan dit absoluut geen kwaad.
Om even terug te komen op de uitspraak ‘niets is vanzelfsprekend’ had deze week m.n. betrekking op Maureen. Ze heeft het de eerste 1,5 week ontzettend goed gedaan, maar toen we woensdagavond in het ziekenhuis kwamen, vertelde de verpleging ons dat het met Maureen niet zo goed ging, terwijl er in de middag nog niets aan de hand was…
Ze vonden haar wat bleekjes, ze had een bol buikje, had een aantal incidenten gehad en was wat matjes. Dit was een reden om bloed bij haar af te nemen en daaruit bleek dat de ontstekingswaarde te hoog was. Dermate hoog, dat ze besloten direct te starten met antibiotica en ze hebben uit voorzorg de navellijn eruit getrokken (dat is namelijk een bron van infectie).
Uit de kweek bleek dat ze een infectie heeft. Je hebt diverse soorten infecties die ieder hun eigen uitwerking hebben, van mild tot heftig. Gelukkig heeft Maureen een huidbacterie, de minst erge vorm en hier knapt ze al heel goed van op en is eigenlijk al bijna weer de oude.
Beiden zitten nu ook weer boven hun geboortegewicht.
We willen wel benadrukken dat de artsen en verpleging in het AMC ons erg goed geruststellen, want als je bovenstaande berichten als ouders zijnde hoort, schrik je ontzettend en we moeten zeggen dat het ons ook wel sloopt om continu in die onzekerheid te zitten. Maar zij maken zich absoluut geen zorgen en dit zijn kleine complicaties die dagelijks voorkomen bij te vroeg geboren kinderen en die later als het goed is geen invloed zullen hebben op hun ontwikkeling. Wat we in ons vorige bericht nog vergeten te vermelden waren, is dat ze overlevingskans bij kindjes van hun leeftijd meer dan 90% is, dus we hebben ons ook nooit zorgen gemaakt dat ze het niet zouden halen. In onze omgeving hebben we dit wel van mensen gehoord dat ze dachten dat die kans er ook was, dus vandaar dat we dit nog wel even expliciet benoemen.
Onze meiden doen het erg goed en als ze goed herstellen, worden ze naar verwachting aankomende week al overgeplaatst naar het OLVG en gaan ze daar naar de High care afdeling. Dat is dus absoluut goed nieuws!
Nu Feline ook aan het snorretje is, zien we haar gezichtje beter en kunnen we goed vergelijken of ze op elkaar lijken of niet. Wij zien wel degelijk verschillen, maar we zijn ook benieuwd naar jullie bevindingen.
Zoek de verschillen:
MAUREEN FELINE
Papa aan het buidelen met onze supervrouw Feline
We hopen jullie volgende week het bericht te kunnen brengen dat onze meiden overgeplaatst zijn naar het OLVG en dus van de IC af zijn.
Veel liefs,
Reinoud en Marjolein
Geen opmerkingen:
Een reactie posten